Geçen ağustos ayında kaçkara çıktık 2 kişi, erzurumdan otobüsle artvine geçerken yolda jandarma çevirdi, istanbuldan gelenler insinler dedi. Ben kıvıramam böyle işleri, sesimi çıkarmasam bir şey olmayacaktı, indim. Dediler ki 15 gün karantinadasınız, kalacağınız adresi vs yazın, kimseyle irtibata geçmeyin. Anlatmaya çalıştım jandarmaya, dedim bakın ben çadırda kalacağım dağcılık yapacağız vs. beceremedim. Bir kağıt imzalattılar, telefonumuzu aldılar. Ertesi gün başladılar aramaya, karantinadasınız nerede kalıyorsunuz vs.. Köylere hizmet götürme müdürlüğünden arıyorlar, kaymakamlıktan arıyorlar. Arayana diyorum ki bakın dağcıyız, dağa çıkıyoruz, pansiyonda kaldığımız yok, çadırda kalıyoruz anlamıyor tabii karşı taraf. Onlara da yazık işlerini yapmaya çalışıyorlar, iyi niyetliler. Bizden başka da kimseyi çevirmemişler. Kasabaya insek ceza yiyeceğiz, yasak. Belki 100 tane dağcı vardı, kimse bir şey bilmiyor. Telefon çekmiyor dilberdüzünde. Aklım orada kaldı, dönüşte ne olacak diye. Pansiyonun geceliğini 250 lira yapmışlar Olgunlar'da kişi başı. e faaliyet bitti 5. günde, 10 gün çadırda mı kalacağız biz? Kız arkadaşım panik, saçma sapan şeyler. Oturdum bütün gün kaymakamlığı aradım en sonunda bir insan evladına derdimi anlatabildim. Dediler ki biz dağcılara karışmayın onları karantinaya almayın dedik, size karışmamaları gerekirdi. E benim ne suçum var bunda? Eğer çevirmeseydi jandarma biz zirveden sonra trans yapıp yukarı kavruna geçecektik, başımıza bela almayalım dedik vazgeçtik.
Daha önce de başıma geldi, bolu tarafında kamp atarken bir arkadaş jandarmaya haber vermemiz lazım dedi, gittik saf gibi haber verdik. nerede kalacaksınız bilmem ne anlattık durumu gece adamlar ekip aracıyla geldiler yanımıza ne yapıyorsunuz nerden geldiniz nasılsınız sohbet edecek yer arıyorlar canları sıkılmış.
Neyse, düzelir inşallah, ceza yemeden adım atmaya korkar olduk.